تاملی در اصطاحات تصوف غزلیات نظیری نیشابوری

نظیری نیشابوری شاعر توانمند و ادیب هنرمندی است که در روزگار خود شهرت بسزایی داشته است و روزگارش مصادف بود با حکومت سلاطین صفوی ، در ایران به سبب اولویت های سیاسی و نظامی به شعر توجه چندانی نداشتند و سلاطین گورکانی هند به حمایت گسترده از علم و ادب ایرانی پرداخته بودند نظیری با پیوستن به درگاه جهانگیر شاه به ثروتی افسانه ای دست یافت و مهم ترین شاهکارهایش را در سال های اقامت در هند آفرید و مقام شاعری او چنان بالا می باشد که صائب تبریزی مقام نظیری را از خود بالاتر دانسته است درشیوه شاعری طرزی نو پیش گرفت و اشعارش را بیشتر در مضمون های عرفانی و اخلاقی و حکمی نوشته است هدف از این تحقیق تاملی بر اصطلاحات تصوف در غزلیات نظیری نیشابوری می باشد چون نظیری یک شاعری عارف است که از دید پژوهندگان غافل مانده است و نیاز است که این اصطلاحات عرفانی بررسی شود نظیری همچون معلمی عارف است که با اشعارش به تربیت و آموزش انسان هایی که دچار لغزش شده اند کمک می کند تا راه درست را انتخاب کنند که ما در این تحقیق این اصطلاحات عرفانی را بررسی و بیان آنها پرداخته ایم و این تحقیق به روش توصیفی نوشته شده است .

Keywords:

نظیری نیشابوری , عرفان , اصطاحات عرفانی , تصوف