رابطه بین هوش معنوی با رفتار شهروندی معلمان دوره دوم متوسطه شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی با رفتار شهروندی معلمان دوره دوم متوسطه شهر تهران بود. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی، بر حسب نوع داده کمی و بر حسب ماهیت توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان دوره دوم متوسطه شهر تهران بود که براساس جدول مورگان تعداد ۳۸۴ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای تصادفی به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد رفتار شهروندی سازمانی مقیمی(۱۳۹۰) و خود گزارش دهی هوش معنوی لیندا (۲۰۱۱) استفاده شد. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوایی و همین طور پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که نتایج بیانگر روا و پایا بودن پرسشنامه ها بود. تجزیه و تحلیل داده­ها از طریق آمار توصیفی و استنباطی (آزمون رگرسیون خطی چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون) با استفاده از نرم افزار Spss-V۲۳ انجام گرفت. یافته­ها نشان داد که هوش معنوی در مولفه های تفکر انتقادی وجودی (۷۷/۰)، تولید معنی شخصی (۷۵/۰)، آگاهی (۸۶/۰) و توسعه حالت آگاهی (۷۹/۰) با رفتار شهروندی سازمانی ارتباط مستقیم و معنادار دارد.

Keywords:

spiritual intelligence , organizational citizenship behavior , personal meaning production , هوش معنوی , رفتار شهروندی سازمانی , تولید معنی شخصی