اهمیت وجایگاه یادگیری هنر در مدارس

مهمترین هدف آموزش و پرورش شناخت استعدادهای دانش آموزان، شکوفا نمودن آنها و ایجاد مهارت کافی در ابعاد مختلف رشد است و به عنوان صمیمانه ترین زبان احساسات محسوب می شود، فعالیت های هنری وسیله ارتباط فکر و بیان است. انسان چه آگاهانه و چه ناآگاه خواستار زیبایی است کسی که در محیط کار و زندگی خود سعی می کند محیط دلپذیر، منظم و آراسته ایجاد کند، معلمی که با استفاده از گچ های رنگی در ترسیم تصاویر فرمها و . . . بر روی تابلوی کلاس تدریس می کند، مادری که با وسواس زیاد درصدد انتخاب لباسی با رنگ و شکل مناسب و دلخواه برای فرزند خویش است. هر کدام به نوعی هنرمند هستند. گروهی از زبان هنری برای توسعه آموزش و پرورش، تعدادی نیز برای توسعه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و مذهبی... استفاده می نما یند. ارائه ی فعالیتهای هنر به مخاطبین می بایست جذاب باشند منشا این جذابیت بعد زیبایی شناختی ارائه ی آنهاست، چنانچه توجه به بعد زیبایی شناختی در اجرای هنرهای کاربردی هماهنگ با تحولات و تغییرات اجتماعی و فرهنگی و... مخاطبین صورت پذیرد جذابیت و توسعه ی این امور را بدنبال خواهد داشت. در فرایند های زیبایی شناختی، از دیدگاه تاریخی، عرف، سنتها و مقررات ویژه ای به وجود آمده است که خود هنرمندان و منتقدان هنری مورد بحث قرار می دهند. با تغییر فلسفه ی مسلط اجتماعی و محیط این مقررات و سنتها به چالش کشیده می شوند و هنر مندان فرایند های زیبایی شناختی جدیدی را خلق خواهند نمود. دراین مقاله ضمن بیان اهمیت و ضرورت توجه به درس هنر به نقش هنر قصه گویی ، هنر نقاشی و خو شنویسی ، رنگ ها، هنر موسیقی و شعر در توسعه فعالیت های امورتربیتی پرداخته ایم. به طور کلی رویکردهای آموزشی و پرورشی هنر, عبارتند از: شناخت ویژگیهای روحی و روانی- پرورش تفکر منطقی و تفکر منعطف – پرورش خلاقیت – پرورش حس کنجکاوی و جستجو گری پرورش حس زیباشناشی- (انتقال فرهنگ و مفاهیم اجتماعی، ایجاد و پایه ریزی سنتهای فرهنگی) این رویکرد ها از اهداف بسیار مهم فعالیتهای هنری هم به شمارمی روند.

Keywords:

آموزش و پرورش , هنر , درک هنری , یادگیری , انواع هنر