بررسی جایگاه و راهبردهای معلمان در فرهنگ سازی و اموزش کودکان در جهت حفاظت از محیط زیست

بهترین زمان برای آموزش حفاظت از محیط زیست قرارگرفتن کودکان در موقعیتهای یادگیری است همه سازمانهای دولتی و خصوصی میتوانند به عنوان مبلغان اطلاعات اساسی بهداشتی و زیست محیطی در سطح جامعه مطرح شوند اما در این میان دستگاه آموزش و پرورش از اهمیت خاصی برخوردار است. برای نمونه در کشور چین مسئولیت نظافت کلاس و محیط مدرسه بر عهده دانش آموزان است. هر روز وقت معینی به این کار اختصاص دارد و هر کلاس دارای وسایل لازم برای نظافت است. همچنین سطلهای زباله مخصوص بوده و از هم تفکیک شده است. در زمینه احیای جنگل و درختکاری نیز از نیروهای دانش آموزی و افراد دیگر در جامعه استفاده شده است. در مدارس ما نیز باید نظارت صحیح بر نظافت عمومی کلاسها و حیاط مدرسه و آب خوری انجام گیرد. کاشت نهال با همکاری مربی بهداشت در فضای آموزشگاه نیز از دیگر کارهایی است که در مدرسه برای حفظ بیشتر محیط زیست میتواند صورت گیرد. باید توجه شود که برنامه ها باید با میزان درک و فهم دانش آموز متناسب باشد. این ها روشها و فعالیتهایی است که خود نیازمند آگاهی، مهارت، ابتکار، ذوق شخصی یا اشراف فرد آموزش دهنده نسبت به این گونه مسائل است تا موفق شود یک مطلب ذهنی و کم محتوای عینی را چنان تجسم و نمود بخشد که به ذهن و افکار دانش آموز رسوخ کند و در زندگی وی موثر واقع شود. آموزش میتواند اثر چشمگیری در تقویت فرهنگ زیست محیطی و رسیدن به اهداف توسعه پایدار داشته باشد. آشنایی جوانان با علوم پایه زیست محیطی در دوره های مختلف تحصیلی میتواند روحیه سازگاری و حس مسئولیت پذیری در حفاظت از منابع طبیعی را در آنها تقویت کند ازاین رو، در این مقاله سعی داریم راهکارهایی برای آموزش حفاظت از محیط زیست به کودکان را بررسی کنیم.

Keywords:

محیط زیست , آموزش و پرورش , معلمان , فرهنگ حفاظت , رسانه