چگونه توانستم اضطراب و ترس دانش آموزانم از بیماری کرونا را بصورت آنلاین کم کنم ؟

شبکه های مجازی برای ما ، همانند غریبان آشنا هستند که اگرچه تمایل نداریم به سمت آنها حرکت کنیم ، اما ارتباط و پیوند ناگسستنی ما با این ابزارها همچنان ادامه دارد و در خیلی از موارد نیز دست نیاز به سمت آنها دراز می کنیم .برخی از مردم تا روزهای قبل از کرونا از فضای مجازی به بدی یاد می کردند، اما هنگامی که ویروس کرونا منتشر شد، تغییر رویه داده و با شرکت در تقویت پویش هایی مانند "درخانه می مانم " و" کرونا را شکست می دهیم " به میدان آمده و از خودشان یک فیلم در فضای منتشر کردند. اگر فضای مجازی در کار نبود ، هرگز اطلاعیه ها، هشتگ ها، نکات بهداشتی ، فیلم های آموزشی و خیلی از ضرورتها امکان اجرایی شدن پیدا نمی کرد. از ابتدای شیوع ویروس کرونا تاکنون، فضای مجازی به ما یاد داد که می توان به صورت اینترنتی به نزدیکان عیدی داد، می توان تحصیل کرد، دانش آموخت ، گردش رفت و حتی کسب و کار را ادامه داد؛این امر ضرورت استفاده از فضای مجازی در تمامی زمینه ها ، پیش از پیش آشکارتر کرد.اینجانب سارا مسلمی دبیر ریاضی مقطع متوسطه با مشاهده نگرانی دانش آموزان و خانواده هایی که دچار ترس و اضطراب از این بیماری بودند ،تصمیم گرفتم با پیدا کردن راه حل های مناسب وابتکاری ، با بهره گیری از بستر مجازی ، به ادامه فعالیت و اقدامات مشاوره خود در فضای مجازی ادامه دهم و از این طریق با دانش آموزان در ارتباط باشم و آنان را راهنمایی کنم .