نقش روابط عمومی در سازمان

امروزه در عصر حاضر اگرچه نگوییم ارتباطات اولین عنصر و اساسی ترین اصل مورد نیاز بشر است،اما به جرات می توان گفت یکی از بنیادی ترین دانش ها و مهمترین عوامل پیشرفت انسان امروزی و شالوده و زیربنای سایرعلوم قرن حاضر است.روابط عمومی،هنر و علم اجتماعی است که درون و برون دستگاه را به هم پیوند می دهد.روابط عمومی هدف و چگونگی کلید برنامه ها را ترسیم می کند.روابط عمومی مشاور امین مدیر و کلیه کارکنان دستگاه است.پس لازم است که مدیر و کارکنان صددرصد به وی اعتماد داشته باشند.روابط عمومی آینه زیبایی هاست.یک اتاق شیشه ای است که از هر طرف آن،همه چیز زیبا دیده می شود.روابط عمومی چشم و چراغ یک دستگاه است.روابط عمومی است که باید همه چیز را ببیند و همه چیز را نیز زیبا بنمایاند.روابط عمومی حافظ منافع دستگاه مربوطه و مردمی است که با آن سر و کار دارند .امروزه به نظر می رسد که معیارهای قالب در جامعه ما بی توجهی به ارزش های نهفته در کار روابط عمومی هاست به طوری که این امر باعث شده در بسیاری از سازمان ها، بخش روابط عمومی مبدل به بخش تبلیغات سازمان شود و کمتر به مفاهیم و ارتباطات دوسویه بپردازد. صاحب نظران معتقدند اگر نقش روابط عمومی را در ایجاد یا تقویت فرهنگ توسعه،بومی کردن سرمشق های توسعه،کشف و معرفی ظرفیت های جامعه،بازآفرینی فرهنگی،حفظ تعلق و پیوستگی بدانیم در اینصورت باید بتواند از هر نوع گسستگی و ناپیوستگی جلوگیری کند و یا حداقل کاهش دهنده فاصله و شکاف میان جامعه و دستگاه های اجرایی باشد.

Keywords:

سازمان , روابط عمومی , سیستم , تبلیغات , جامعه , عملکرد , ارتباط