کنشگری دانشجو در فرآیند آموزش

تمرکز بر جهتگیری میتواند کنشگر را به سوی جهتگیری شناختی، احساسی و ارزشیابانه و تعامل دانشجو - اساتید و شیوه عمل آنها در فضاهای آموزشی سوق دهد، این در حالیست که امروزه روشهای آموزشی فردگرایانه اساسیترین مشکل کنونی در ایران بوده و دریافتهای ذهن گرایانه از دانش، که آن را مجموعه ای از دانسته ها در ذهن یادگیرنده میداند باعث گسترش آموزش فردگرایانه شده است. در نظام آموزشی رایج دانشجویان فاقد ایجاد تعامل در روند آموزشی با یکدیگر بوده و میزان اعتماد آنها اندک میباشد، از این رو تعامل در فرآیندهای آموزشی و یادگیری همکارانه، عملکرد و موفقیت و بهره وری بیشتری را موجب شده و این سبک یادگیری با گسترش روابط بین شخص، درک و تفاهم بیشتر بین دانشجویان و فرآیند آموزش میگردد. هدف این مقاله پیشرفت و رشد همه جانبه دانشجویان در محیط آموزشی در جهت بهبود رشد آموزش، سازگاری بیشتر دانشجویان با محیطها و فرآیندهای آموزشی میباشد، روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای بوده و نتایج به دست آمده از آن با هدف فرآیند آموزش و رابطه آن با دانشجویان و عوامل و ویژگیهای آن میپردازد.

Keywords:

کنشگری دانشجو , تعامل دانشجو و استاد , تفکر انتقادی , تفکر خلاق.