بررسی میزان آگاهی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان چابهار از نظریه های روانشناسی و به کارگیری آن در تدریس

پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان آگاهی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان چابهار از نظریه های روانشناسی و به کارگیری آن در تدریس انجام پذیرفت. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان چابهار به تعداد ۴۰۰ نفر بود و حجم نمونه آن با استفاده از فرمول کوکران ۱۹۶ نفر محاسبه شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش دو پرسشنامه محقق ساخته به همراه فرم چک لیست مشاهده عملکرد معلمان در بهره گیری از الهامات ماخوذ از نظریه های روانشناسی در تدریس بود که پایایی پرسشنامه در پژوهش حاضر به روش آلفای کرونباخ ۰/۸۴ محاسبه شد. براساس نتایج حاصل از فرضیات تحقیق میزان معلومات معلمان مقطع ابتدایی شهرستان چابهار از نظریه های روانشناسی در سطح پایین تر از متوسط است، به طوری که میانگین نمره های معلمان این دوره در ارتباط با نظریه های روانشناسی در آزمون سنجش نظریه های شناخت گرای کودکان کمتر از ۱۰ است. همچنین نتایج نشان داد بیش ترین کاربرد نظریه های روانشناسی در کلاس درس و فرایند تدریس در حوزه نظریه پردازش اطلاعات و کم ترین آنها در حوزه نظریه فراشناخت بوده است. گذراندن دوره های آموزش ضمن خدمت، میزان تحصیلات و رشته تحصیلی (علوم تربیتی و رشته های مرتبط با آموزشدانش آموزان) در میزان آشنایی و معلومات معلمان و کاربست از نظریه های روانشناسی دانش آموزان موثر بوده است.

Keywords:

نظریه های روانشناسی , تدریس , معلم , دوره ابتدایی , شهرستان چابهار