اثربخشی آموزش ریاضی مبتنی بر بازی بر خودکارآمدی تحصیلی و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دختر اول ابتدایی شهر نورآباد ممسنی

یکی از مشکلات کودکان دارای اختلال ریاضی، مشکل در خودکارآمدی تحصیلی و خودپنداره تحصیلی است که با آموزش ریاضیمی توان آن را افزایش داد. از این رو هدف اصلی این پژوهش ، اثربخشی اثربخشی آموزش ریاضی مبتنی بر بازی بر خودکارآمدیتحصیلی و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دختر اول ابتدایی شهر نورآباد ممسنی بود. روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردیاز لحاظ روش اجرا از نوع نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری این تحقیق کلیهدانش آموزان دختر مقطع اول ابتدایی شهر نورآباد ممسنی بود. حجم نمونه در این تحقیق ۴۰ نفر ) ۲۰ نفر گروه ازمایش و ۲۰ نفرگروه کنترل( انتخاب شد. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای همراه با تصادف ی ساده استفاده شد. آموزشریاضی مبتنی بر بازی در ۲۷ جلسه برای آزمودنی ها اجرا شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان )۱۹۹۹( پرسشنامه خودپنداره تحصیلی )ASCQ( لیو و وانگ )۲۰۰۵( استفاده گردید. یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش ریاضی مبتنی بر بازی بر خود پنداره ی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع اول ابتدایی شهر نورآباد ممسنی تاثیر دارد .)P>۰/۰۵( از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش ریاضی مبتنی بر بازی باعث بهبود و تقویت خود پنداره ی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع اول ابتدایی شهر نورآباد ممسنی می گردد.

Keywords:

آموزش ریاضی مبتنی بر بازی , خود پنداره ی تحصیلی , خودکارآمدی تحصیلی