بررسی عوامل ایجاد و استمرار انسجام اجتماعی در آموزش و پرورش با محوریت قرآن و عترت

انسجام اجتماعی از موضوعاتی است که از آغاز نظریه پردازی های اجتماعی، همواره مورد توجه بوده است. نظریه پردازان علوم اجتماعی، خصوصا جامعه شناسان پیشکسوت و بزرگی (چون دورکیم) این مفهوم را در کانون نظریه پردازی های خود قرار داده و به آن توجه ویژه ای کرده اند. مفهوم انسجام اجتماعی اهمیت محوری خود را تاکنون نیز در مباحث مهم جامعه شناسی حفظ کرده است. انسجام اجتماعی محور اصلی ارتباط انسانی است. بدون وجود این فرایند هرگونه اجتماع انسانی تداوم نخواهد یافت. از جمله اجتماع های مهم انسانی، اجتماع آنان در مراکز آموزشی است که در کشور ما این مراکز تحت عنوان واحد آموزش و پرورش آمده است. نظام آموزش و پرورش از مهم ترین نهاد های کشور است که ادامه فعالیت آن بدون وجود این فرایند (انسجام اجتماعی) سخت و شاید امکان پذیر نباشد. با توجه به اهمیت این موضوع، مقاله حاضر در صدد آن است که عوامل ایجاد کننده انسجام اجتماعی را با محوریت قرآن و عترت بیان کند تا راهی برای ایجاد آن در آموزش و پرورش باشد. برای این منظور پس از معرفی کلمات کلیدی مقاله، با روش تحقیق کتابخانه ای به استخراج مطالب مربوط با موضوع بحث پرداخته شد.

Keywords:

تعلیم و تربیت , انسجام اجتماعی , قرآن و عترت , فرهنگ , ارزش , عقاید