برسی تاثیر کنش پژوهی بر توسعه حرفه ای دانشجو معلمان در دوران کارورزی

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیر کنش پژوهی بر توسعه حرفه ای دانشجو معلمان در دوره کارورزی بوده است. این پژوهش از نوع کیفی با رویکرد کنش پژوهی انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش مشاهده، مصاحبه و تامل انتقادی بوده است که ابتدا نویسندگان با نوشتن بیانیه من تا حدی با ویژگی های خود در ارتباط با حرفه معلمی آشنا شده، سپس وضعیت مدرسه در چهار حیطه فیزیکی، سازمانی، عاطفی و آموزشی مورد مشاهده و توصیف قرار گرفته و بر آنان تاملاتی انجام شده است. سپس با توجه به برسی های صورت گرفته جهت انجام تدریس در کلاس، برنامه ریزی های لازم مانند: کشیدن نقشه ذهنی و نوشتن طرح درس پنج مرحله ای انجام شده و در نهایت در کلاس تدریس اجرا شده است. بعد از اجرای تدریس نقد های وارده بر تدریس گردآوری و سپس این انتقادات و نظرات براساس تاملات نویسندگان به وسیله کدگذاری باز، محوری و انتخابی طبقه بندی شده اند که در ۱۱۰ کد باز، ۱۵ کد محوری و ۳ کد انتخابی یا گزینشی جای گرفته اند. در پایان نتیجه پژوهش در قالب یک مدل پژوهشی استنباطی آورده شده است که بیانگر آن است که نکاتی در قالب »مهارت های قبل تدریس« ، »مهارت های حین تدریس« و »مهارت های بعد از تدریس« در جهت داشتن یک تدریس مطلوب و نیز توسعه حرفه ای دانشجو معلمان نقش دارند که دانشجو معلمان باید درجهت رشد حرفه ای خود و داشتن تدریس های مطلوب در آینده به این نکات توجه داشته باشند.

Keywords:

کنش پژوهی , توسعه حرفه ای , دانشجو معلمان , تدریس مطلوب