بررسی اصول و مبانی تعلیم و تربیت از منظر قرآن و اسلام

قرآن کتابی است الهی که برای انسانها نازل شده و در طول قرنهای متمادی انسانهایی تربیت کرده است که هریک همچون ستاره ای پر فروغ در میان جوامع درخشیده و به زندگی انسانها معنا بخشیده و زمینه ساز حرکتهای آزادی بخش در میان ملتها بوده است. در عصر کنونی که اسلام تجدید حیاتی دوباره یافته ومسلمانان رو به سوی قرآن می آورند و احساس نیاز می کنند که با ژرفای آن آشنا شوند و تعلیمات حیاتبخشآن را بکار گیرند، ضرورت شناخت فرهنگ عمیق اسلامی و آشنایی با مبانی تعلیم و تربیت آن بیش از هرزمان دیگر برای افراد جامعه و نظام آموزشی و ارشادی و همچنین دستگاه های تبلیغاتی و ارتباط جمعی کشور اهمیت پیدا می کند. زیرا قرآن رسالتی جهانی داشته و انسانها تنها با شناخت و به کار بستن تعلیمات ویژه آن می توانند به سعادت و خوشبختی ابدی دست یابند. قرآن به صورتی موزون و دل انگیز، قوا و استعدادهای انسان را به سوی رشد و بالندگی سوق می دهد و همواره بر آن است که بین جسم و روح، عاطفه و عقل، دین و دنیا، فکر و عمل، کار و عبادت و در نهایت، بین انسان و خدا، ارتباطی منسجم و پیوندی ناگسستنی و پایدار ایجاد کند. قرآن کریم، انسان را به صورت واحدی غیر قابل تجزیه و برخوردار از پیوندی حقیقی بانظام آفرینش در نظر می گیرد و در عین حال به تک تک قوا و استعدادها و نیازهای جسمی و روحی ویتوجهی خاص مبذول می نماید.

Keywords:

تعلیم , تربیت , تعالیم اسلامی , قرآن کریم