نقش واسطه ای امید به زندگی در رابطه با ویژگی های شخصیتی و بهزیستی روانشناختی دانش اموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان چابهار

هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش واسطه ای امید به زندگی در رابطه بین ویژگیهای شخصیتی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر چابهار است . روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است . جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت بود از تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر به تعداد ۱۷۱۱ نفر به منظور دست یابی به هدف فوق ۳۱۰ نفر از دانش آموزان به عنوان حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر مبنای جدول مورگان انتخاب شدند. بدین منظور از پرسشنامه امید به زندگی ( اسنایدر)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ( ریف )و پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئو کاستا و مک کری استفاده شد. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون همزمان چند متغیره و آزمون مدل مفروض با استفاده از روش تحلیل مسیر با استفاده از روش بارون و کنی مورد تحلیل قرار گرفت . نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین تمامی ویژگی های شخصیتی با بهزیستی روانشناختی و امید به زندگی رابطه معنادار وجود دارد. بین ویژگی های شخصیتی و بهزیستی روانشناختی رابطه خطی معنی دار وجود دارد. بهزیستی روانشناختی توسط سه ویژگی شخصیتی (روان نژندی، برون گرایی و وظیفه شناسی ) قابل پیش بینی است . بین ویژگی های شخصیتی و امید به زندگی رابطه خطی معنی دار وجود دارد. امید به زندگی توسط سه ویژگی شخصیتی (روان نژندی، برون گرایی و توافق پذیری) قابل پیش بینی است . و همچنین بین امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی رابطه خطی معنی دار وجود دارد و بهزیستی روانشناختی توسط امید به زندگی قابل پیش بینی می باشد. و نهایتا اینکه نتایج نشان داد امید به زندگی نقش واسطه گری معنی داری در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و بهزیستی روانشناختی ایفا می نماید.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , امید به زندگی , ویژگیهای شخصیتی