الگوی شادی و نشاط در ورزش همگانی در دوران بحران(مطالعه موردی: دوران کرونا)

مطالعه حاضر با هدف تدوین مدل شادی در دوران همهگیری ویروس کرونا انجام شد. روش پژوهش، کیفی از نوع داده بنیاد بود که با توجه به قاعده اشباع، تعداد ۲۶ نفر از اساتید مدیریت ورزشی، روسای فدراسیونها و مدیران وزارت ورزش و جوانان ازطریق نمونه گیری هدفمند، انتخاب و مصاحبه و با استفاده از روش مقایسهای مداوم استرواس و کوربین تحلیل شدند. شاد ماندن به واسطه سلامتی به عنوان مقوله مرکزی و جذابیت توسعه ورزش در منازل، رویکرد مناسب تشکیلات ورزش کشور به ورزش همگانی، فرهنگ سازی صحیح اهمیت ورزش در منازل به عنوان شرایط علی و شرایط میانجی نیروی انسانی در ترویج ورزش در منازل، فاکتورهای ساختاری، فرهنگی و اقتصادی، احیای شبکه مرتبط با حوزه سلامت، برتری ورزش در باشگاه ها نسبت به ورزش در منازل و فضاهای عمومی ارایه شد توجه به ترویج ورزش در منازل، ساختار معماری منازل و پارک، قابلیتهای شبکه های مجازی و استفاده بیشتر از کارکرد تلویزیون نیز به عنوان استراتژیهای کنش معرفی شدند. با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد شد در بحرانهای آینده به برنامه های ارتقای شادی در افراد به نقش عوامل مختلفی توجه شود که به طور مستقیم و غیرمستقیم بر کیفیت شادی تاثیر میگذارند. همچنین، با توجه به اینکه این پژوهش نقش راهبردهای مقابله ای موثر در برخورد با مشکلات زندگی را برجسته کرده است، توصیه میشود روانشناسان و مشاوران حیطه سلامت روان در مداخلات آموزشی بر این راهبردها تاکید کنند.

Keywords:

شادی , ورزش همگانی , کرونا