امکان سنجی تجربی شکلدهی ورق های مسی به روش وکیوم فرمینگ

وکیوم فرمینگ یکی از فرآیندهای شکل دهی ورقهای پلاستیکی است . این فرآیند به دلیل سادگی و سرعت تولید بالا و حذف یکی از قالب ها از محبوبیت خاصی برخوردار است . ایده اصلی این تحقیق ، امکانسنجی تعیمم فرآیند وکیوم فرمینگ برای شکل دهی ورقهای فلزی است . برای این منظور، آلترناتیوهای طراحی موجود در نظر گرفته شدند. در آزمایش های تجربی ، شکل قالب و در نتیجه قطعه کار، به صورت قطاعی از کره لحاظ گردید. با مقایسه نمودار تنش کرنش پلی استر که در وکیوم فرمینگ کاربرد زیادی دارد با نمودار ورق مس خالص ، دمای ºC ۶۰۰ برای این منظور انتخاب گردید. برای گرمایش قطعه کارها از کوره القایی فرکانس بالا استفاده شده است . همچنین با بکارگیری دو جک پنوماتیک ، نیروهای کمکی برای شکل دهی ورق اعمال شده است . در سطح ورقگیرها، با استفاده از ترمز کشش به صورت یک برجستگی با سطح مقطع دایرهای ، سعی گردیده است چروکیدگی ناشی از شکل دهی رفع شود. در بین ضخامت های مختلف ورق مورد مطالعه ، امکان شکل دهی ورقهای مسی در محدوده ۴/۰ الی ۷/۰ میلی متر تا نسبت کشش کل ۵۸% وجود دارد ولی با پیکرهبندی فعلی بایستی ورقهای با ضخامت کم تر را مورد مطالعه قرار داد.

Keywords:

فرآیند ترموفرمینگ , شکل دهی وکیوم فرمینگ , گرمایش القایی ورق , شکل دهی ورق