امکان سنجی توسعه سواحل مکران با تکیه بر توسعه روابط اقتصادی ایران و افغانستان به روش SWOT

علل عدم استفاده از ظرفیت های کم نظیر سواحل مکران در توسعه منطقه ای و راه حل های پیش رو، مسئله ای حیاتی و نیازمند پاسخ های ملموس و عملی است. ازسوی دیگر، وجود در هم تنیدگی اجتناب ناپذیر روابط ایران و افغانستان امری واضح است و بسیاری، پیشرفت دو کشور را در گرو همکاری آن ها می دانند. لذا، توسعه روابط اقتصادی دو کشور، یک گام موثر در پیشرفت هر دو کشور است. پیوند توسعه منطقه ای سواحل مکران و توسعه روابط اقتصادی ایران و افغانستان و تبیین مسیری همگرا جهت نیل توامان به این دو هدف، اصلی ترین انگیزه نگارش این مقاله بود. برای این مهم، از روشSWOT که یک ابزار کاربردی در رسیدن به بهترین تصمیمات راهبردی به گونه ای است که بیشترین تطابق را با شرایط موجود داشته باشد استفاده شد. در این مقاله به بررسی ابعاد این دو موضوع، توضیح شرایط فعلی، ترسیم سناریوهای پیش رو و تبیین طرح های عملیاتی پرداخته شد. از رهگذر این نگاه، نقاط قوت و ضعف روابط ایران و افغانستان شناسایی شد و فرصت ها و تهدیدات پیش روی همکاری مشترک دو کشور، خصوصا در توسعه سواحل مکران احصا گردید. مطابق فرضیه نگارنده، امکان تحقق توسعه سواحل مکران با تاکیدبر توسعه روابط دو کشور، امری امکان پذیر و مورد تاکید است. با توجه به این که رویکرد اتخاذی از سوی مسئولین نسبت به این موضوع تهاجمی، محافظه کارانه، رقابتی یا حتی تدافعی باشد سناریوهای مختلفی ترسیم شد که نیازمند عزم راسخ، برنامه ریزی مدون و تلاش مضاعف مسئولین کشور در عالی ترین سطوح تصمیم گیری است. آن چه مشخص است، عدم باز ماندن همیشگی پنجره فرصت های طلایی در عرصه ژئوپلیتیک جهانی است و در این عرصه، بی عملی بزرگ ترین آفت است

Keywords:

دیپلماسی اقتصادی , سواحل مکران , افغانستان , توسعه منطقه ای , توسعه روابط اقتصادی