استیضاح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و کشورهای اسلامی منتخب

عالیترین متن حقوقی که در حوزه حاکمیت، برای تعیین اصول و چارچوب هایی در زمینه ی حدود، حقوق و تکالیف اشخاص به رسمیت شناخته می شود را به قانون اساسی می شناسند. متن قانون اساسی اساسنامه رسمی هر کشور است که حقوق اساسی و حقوق سیاسی مردم آن کشور در آن ذکر شده و تکالیف و حقوق آنان در برابر هیئت حاکمه ترسیم شده است. یکی از پایه های اساسی در نظام سیاسی هر کشور که نشات گرفته از خواست و اراده مردم است، به عنوان مجلس قانون گذاری شناخته می شود. قدرت نظارت بر اعمال هیئت حاکمه در کنار اختیار قانون گذاری در سطح کلان یک جامعه، به این مجموعه جایگاه ویژه ای بخشیده است. استیضاح را می توان به معنای قدرت نظارتی مجلس بر اقدامات دولت دانست که به نمایندگان مجلس این اختیار را می دهد تا وزرا یا رئیس جمهور را به صحن مجلس فرا بخوانند. این پژوهش درصدد بررسی جایگاه استیضاح در قانون اساسی ایران و ۷ کشوراسلامی منتخب برآمده است و با مطالعه تطبیقی و آنالیز قوانین اساسی کشورها با یکدیگر به منظور کاربرد بهتر این ابزار مهم نظارتی، تقویت روابط دو قوه و بهبود عملکرد قوه مجریه، هدف واقعی استیضاح را به ظهور برساند.

Keywords:

استیضاح , قانون اساسی , نظارت پارلمانی , نظارت , پارلمان