تبیین الگوهای آموزشی از منظر اکولوژیک ادراک (نمونه مطالعاتی: دانشگاه آزاد نطنز)

جهانی که ما آن را تجربه می کنیم، متشکل از رفتارها، ادراک ها و محیط هایی است که از یکدیگر قابل تفکیک نیستند؛یک شخص نمی تواند به یک رفتار یا تجربه مشخص فکر کند، بدون اینکه محیط در برگیرنده آن را در نظر بگیرد.آموزش معماری و میان رشته ای بودنش باعث شده است، محرک های مختلفی را برای یادگیری عرصه آموزش تدویننماید. از این جهت اندیشه های ژرف نقش موثر درتحولات تعلیم و تربیت پژوهشگران خواهد داشت. در آموزش عالیفراگیری دانشجویان به واسطه ادراکات آنان از محیط آموزشی و تعاملات بر کیفیت و پیشبرد تحصیلی آنان تاثیرگذاراست و همچنین محیط نامناسب یکی از عوامل ایجاد اضطراب و نا آرامی و نا امنی در محیط آموزشی و یا کاری است.لذا هدف این جستار پرداختن به رابطه انسان و محیط و کاربرد بنیادینش در امر طراحی و آموزش است. محیطآموزشی عصر حاضر باید دانشجویان را در راستای نیل به اهداف آموزشی و تحصیلی سوق دهد. روش تحقیق اینپژوهش، از نوع توصیف تحلیلی است که از طریق پرسشنامه بین دانشجویان و اساتید توزیع و مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته های این پژوهش نشان می دهد که شاخصه های ادراکی ارتباط مستقیمی بر فراگیری دانشجویان دارند و برایافزایش انگیزه نیازمند تمهیداتی در جهت آمورش مطلوب است و اساتید باید فضایی را خلق کنند که با توجه با نیازهاو سبک های مختلف آموزشی، نتیجه ای اثر بخش و کارآمد را فراهم سازند و الگوهای متفاوتی از انگیزش و آموزش رابه وجود آورند در واقع محیط، مولفه ای حائز اهمیت و بنیادین برای پاسخگوی فعالیت های انسانی است.

Keywords:

الگوهای آموزشی , محیط , اکولوژیک ادراک