نقش خوانایی معماری داخلی فضاهای آموزشی در سهولت فعالیتهای حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم

معماری وطراحی داخلی، بهعنوان حرفه و علم، با تغییر محیط فیزیکی برای آسا نکردن عملکردهای خاص و جهت دهیبه رفتارها، به نحو یکه پاسخگو به نیاز تمام کاربران باشد، با محیط ارتباط دارند. محیط در اکثر موارد از عناصر حسی -بافت ها، الگوها، رنگ ها، آکوستیک و غیره تشکیل می شود. اصطلاح اوتیسم «ASD» یا «Autism Spectrum Disorders»شناخته می شود، مجموع های از اختلالات رفتاری و ذهنی اساسی در «درخودماندگی» که در زبان فارسی با معنا و مفهومرشد افراد است که این اختلالات رفتاری بیشتر در حین رشد کودکان دیده می شود و علائم های آن ممکن است از خفیف تاشدید بروزکند.کودکان اوتیستیک به دلیل شرایط خاصی که دارند معمولا مسیریابی و حرکت به تنهایی برای آنها دشوا راست و با قرارگرفتن در فضاهای ناخوانا و پیچیده سردرگم می شوند. از این سو، سادگی فضاها و استفاده از رو شهایی جهتشناساندن فضا بسیار ضروری خواهد بود.توجه به فضای آموزشی به عنوان محیطی که سهم بسیاری در فرآیند رشد کودک ومراحل مختلف زندگی وی ایفا می کند بسیار حائز اهمیت است. در نتیجه توجه به طراحی داخلی فضا با در نظر گرفتنمفهوم خوانایی برای کودک، محیطی مطلوب جهت یادگیری مهارت های حرکتی و تسهیل انجام فعالیت های حرکتی را نیزمحقق خواهد کرد. بارسیدن به مولفه های پاسخگو در معماری و طراحی داخلی موثر بر بهبود فعالیت های حرکتی، رفتارها و بالابردنسطح یادگیری، می توان به فضای آموزشی کارآمد و محیطی تعامل پذیربرای این کودکان دست یافت.

Keywords:

اوتیسم , کودکان مبتل به اوتیسم , معمار ی , طراحی داخلی , خوانایی , فضای آموزشی