تبیین و تحلیل فضایی کاربری فضای سبز شهری شهر اردبیل در راستای توسعه پایدار شهری

امروزه با توسعه شهرها و مطرح شدن اصل توسعه پایدار، توجه به مسائل زیست محیطی و شهرهای سبز هرچه بیشتر موردسوال و توجه قرار گرفته است. مسائل و مشکلات موجود به ویژه در شهرها نشانگر عدم تحقق مشخصه های پایداری درآنهاست، ضمن اینکه ارزیابی و تحلیل فضایی و اکولوژیکی و زیست محیطی یکی از مشخصه های اصلی پایداری در مناطق وحوزه های شهری، بوده و سعی دارد تا محیط زیست شهری مناسبی را برای ساکنان شهرها فراهم نماید. تحقیق حاضر در پیتبیین مولفه های شهر سبز و بررسی اثر مقیاس در مطالعات فضایی سبز شهری در شهر اردبیل در راستای توسعه پایدارشهری می باشد. روش تحقیق براساس هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی تحلیلی است. گردآوری اطلاعات با استفاده از روش کتابخانه ای از مقالات و کتب مرتبط با موضوع پژوهش تهیه و تحلیل گردیدند. تحلیل الگوی توزیع مکانیفضاهای سبز شهر اردبیل، با استفاده از شاخص میانگین نزدیکترین همسایگی ارتباط بین توزیع سرانه فضای سبز با میزانتراکم جمعیت نواحی و میزان مساحت فضاهای سبز با مساحت هر ناحیه، ارزیابی شده است. نتایج تحلیل بیانگر خودهمبستگیفضایی منفی بین تراکم جمعیت با سرانه فضای سبز شهر در نواحی شهر اردبیل بوده و تحلیل ارتباط بین مساحت فضاهایسبز و نواحی شهر اردبیل نیز مبین عدم ارتباط معنی دار بین آنها بوده است. یعنی اینکه افزایش تراکم جمعیت و مساحتنواحی شهر اردبیل نتوانسته است بر افزایش سرانه و مساحت کاربری تاثیرگذار باشد. نمرات شاخص شهر سبز، نیاز ضروریشهرها، در کشورهای در حال توسعه برای قرار گرفتن در مسیر توسعه پایدار را بیان می کند و با ارائه گزینه های مناسب وکارآمد برای حرکت مردم در شهر و پیرامون آن، می توان میزان تولید گازهای گلخانه ای در هوا و استفاده از سوخت های فسیلیرا کاهش داد.

Keywords:

تحلیل فضایی , شهر سبز , توسعه پایدار شهری , شهر اردبیل