بررسی رواج پراکنده رویی شهری دردهه ۵۰ میلادی در ایالات متحده تا افول آن به عنوان تجربه نا موفق؛ مورد مطالعاتی: شهر دیترویت میشیگان

تحولات توسعه شهری بدون توجه به پیوست های مطالعاتی در کلیه زمینه های مرتبط، موجب ایجاد مشکلات و چالش هایی در آینده برایشهرها و شهرک های زیستی خواهد بود، در این با نگاهی به پدیده پراکند هرویی و تجارب کشورهای صاحب سبک شهرسازی بعنوان یک تحقیقتطبیقی این موضوع مورد بررسی قرار گرفت؛ با توجه به بحران تولید و توزیع انرژی در جهان در دهه های آینده ، هدر رفت و هزینه های ناشیاز توسعه افقی و خطی شهرها ، تمرکز خاص بر مکانیابی مجتمع های سکونتی در محافظت ازمحیط زیست و پایداری شهری اهمیت برنامه ریزیو مطالعه دقیق در این خصوص ضروری می نماید. در ابتدای قرن بیستم میلادی ایالات متحده به سمت توسعه شدید افقی و عدم توازن شهریبا نیل به رسیدن به رویای گام برداشت که نتیجه آن خودرو محوری شدید، گسترش اتوبان های عریض و ایجاد فواصل طولانی میان مراکز کار،سکونت و فراغت گردید. در این میان شهروندان کم کم بسمت زندگی پاندولی گرایش پیدا نمودند به این صورت که هر روز میان محل کار و سکونترا با اتومبیل شخصی طی م ینمودند ، در این مقاله با بررسی مباحث پراکنده رویی ، معضلات نمونه و آسیب های به وجود آمده به صورت بررسیکتابخانه ای – میدانی با روش توصیفی -تحلیلی و براساس وضع موجود مورد مطالعه این نتیجه حاصل شد که در اختیار قرار دادن زمین برایساخت و ساز شهروندان به صورت های بررسی شده ، در آینده معضلات و چالش های زیادی را در پروسه مدیریت شهری و خدمات رسانی، انتقالانرژی و صدمات جبران ناپذیر به محیط زیست متصور می سازد لذا می توان با تکیه بر پیوست های مطالعاتی و استفاده از نظرات اندیشمندانصاحب سبک در این زمینه، ضمن کاهش چالش های مرتبط با ساخت مسکن بویژه برای اقشار متوسط جامعه، در کنترل استفاده از زمین ومتمرکز سازی توزیع انرژی و خدمات شهری، طرح هایی جدید در آمیخت.

Keywords:

پراکنده رویی شهری (Urban spraw) , شهرسازی , توسعه افقی شهر