ارتباط بین آوای سازمانی با نشاط سازمانی و بهبود تعلق خاطر کارکنان در سازمان

امروزه سازمان ها از ارکنان خود انتظار دارند به واسطه رقابت فشرده و انتظارات بالای مشتریان، بیش از پیش مسیولیت پذیر بوده و نوآور باشند و در مورد مسایل مشکلات سازمانی راه حل ارائه دهند. بدین منظور لازم است تا ارکنان ایده ها و نظرات سازنده خود را در راستای ارتقای برونداد سازمان بیان کنند. با افزایش تاکیدات در زمینه ایجاد سازمان شاد به عنوان یکی از نیازهای اساسی برای موفقیت هر سازمان، مسئله مهمی که به وجود آمده است درک این موضوع است که چگونه می توان شادابی و نشاط را در محیط سازمان برقرار کرد. امروزه با توجه به اینکه افراد بیشترین وقت خود را در سازمان ها سپری می کنند. اگر حیطه کاری با نشاطی داشته باشند می توانند از مزایای ناشی از آن بهره مند شوند. تعلق (دلبستگی ) سازمانی یک ارتباط ذهنی و احساسی ارتقا یافته است که کارکنان نسبت به شغل ، سازمان، مدیر یا همکار خود دارند. تعلق بر فرد به شکلی اثر می گذارد که برای انجام کار، داوطلبانه تلاش کند، با کارش عجین شود و انگیزه بالایی داشته باشد، چنین کارکنانی اشتیاق شدیدی نسبت به کارشان دارند، تعهد و خلاقیت ایجاد می کنند، و احساس می کنند مشارکتشان به پیشرفت سازمان کمک می کند. در این تحقیق که از جمله تحقیقات مروری و کتابخانه ای می باشد پس ازارایه شرح خلاصه ای ازمفاهیم اصلی به بررسی ابعادتشکیل دهنده آنها و مولفه های اساسی آوای سازمانی نشاط سازمانی و تعلق سازمانی پرداخته می شود

Keywords:

آوای سازمانی , نشاط سازمانی , تعلق خاطرسازمانی