رابطه معنای زندگی با اضطراب مرگ در بیماران سرطانی

هدف این مقاله ، بررسی رابطه معنای زندگی ، هوش معنوی و اضطراب مرگ در بیماران سرطانی بود. این پژوهش به روش توصیفی همبستگی انجام شد جامعه آماری شامل بیماران دارای بیماری های سخت درمان (سرطان)، بستری شده در بیمارستانهای شهر قم ، با نمونه آماری سرشماری و متمایل به شرکت در پژوهش (در این مطالعه ۳۲ نفر شناسایی شدند)، انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل دو پرسشنامه استاندارد اضطراب مرگ تمپلر۱ (۱۹۷۰) ، و معنای زندگی استگر۲ (۲۰۰۶)، بود. نتایج این مطالعه نشان داد که ؛ بین معنا در زندگی (کلی ) و اضطراب مرگ (۶۳/۰(r=- رابطه منفی و معناداری به دست آمد (۰۱/۰.(P< بین اضطراب مرگ و وجود معنا در زندگی (۶۸/۰(r=- و بین یافتن معنا در زندگی و اضطراب مرگ (۵۸-/۰(r= ، که در سطح خطای ۰۱/۰P< رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بنابراین با افزایش مولفه های معنا در زندگی میزان اضطراب مرگ آزمودنی ها کاهش پیدا کرد. بر اساس ضریب تعیین ، (۲۹۱/۰) به دست آمده؛ بیش از ۲۹ درصد از تغییرات اضطراب مرگ، به معنای زندگی مربوط می شود.

Keywords:

اضطراب مرگ , معنای زندگی , بیماران سرطانی