تاثیر مهارت آموزی بر خلاقیت وکارآفرینی دانش آموزان نوجوان دختر

امروزه کار آفرینی وخلاقیت ونو آوری یکی از موضوعات بسیار مهم برای پیشرفت صنعتی یک جامعه است که توجه صاحب نظران آموزش وپرورش را به خود معطوف داشته است . کار آفرینی و خلاقیت ونوآوری در چهار چوب برنامه ی درسی ویا حتی فوق برنامه آموزش داده شده است .هدف این پژوهش بررسی آموزش یک یا چند مهارت در مدارس متوسطه شهرستان بروجن وارتباط آن با کار آفرینی وخلاقیت بود.روش پژوهش از نوع کاربردی وطرح تحقیق شبه آزمایشی از نوع علی -مقایسه ای بود .جامعه ی آماری این پژوهش شامل دانش آموزان متوسطه ی شهرستان بروجن بود. که از آنها، تعداد۱۰۰نفر دانش آموزدر پایه ی هفتم وهشتم به طور در دسترس وهدفمند انتخاب شدندو به طور همگن از نظر سن در دو گروه همسان آموزش دیده وآموزش ندیده تقسیم شدند.گروه آموزش دیده ،مهارت قلم زنی وکبف دوزی را طی شش جلسه مجازی در برنامه رسمی آموزشگاه آموزش دیده بود وگروه آموزش ندیده هیچگونه آموزشی در این رابطه نداشت . ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه خلاقیت تورنس وپرسشنامه کار آفرینی وان می شد.برای تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد نتایج نشان داد که گروه آموزش دیده به طور معنا داری نمره مهارت کار آفرینی بهتری نسبت به گروه آموزش ندیده داشت .اما در نمره خلاقیت تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد .بنابراین می توان برای توسعه ی کار آفرینی دانش آموزان از مهارت آموزی وسایر آموزش های مشابه استفاده کرد.

Keywords:

کار آفرینی , خلاقیت , نو آوری , مهارت آموزی , دانش آموزان