ارزشیابی کارآیی ارزشیابی توصیفی در مدارس ابتدایی _ آموزش و پرورش منطقه ۱۰ تهران از دیدگاه معلمان و مدیران، والدین و دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف ارزشیابی کارآیی رویکرد ارزشیابی توصیفی به عنوان یکی از رویکردهای جدید در ارزشیابی پیشرفت تحصیلی و مطالعه و بررسی تاثیر این رویکرد در مدارس ابتدایی آموزش و پرورش منطقه ۱۰ تهران بوده است. روش تحقیق در این پژوهش روش توصیفی به شیوه ی پیمایشی و از نظر هدف کاربردی می باشد. نمونه آماری پژوهش مجموعا ۲۸۰ نفر می­باشند و جامعه ی آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان منطقه ۱۰ تهران در سال تحصیلی ۹۱-۹۰ می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات یک پرسشنامه محقق ساخته که شامل ۳۳ سوال پنج گزینه ای با استفاده از مقیاس درجه بندی لیکرت و همچنین پنج سوال تشریحی است. به طور کلی آموزگاران با اجرای طرح ارزشیابی توصیفی موافقند و اعلام کرده اند که اجرای این طرح در کاهش اضطراب دانش آموزان موثر بوده است و موجب افزایش خلاقیت، انگیزه ی آموزشی، مهارتهای تحقیق و پژوهش، شناخت دانش آموز نسبت به توانایی های خود، تعامل بیشتر دانش آموزان با  همدیگر و با معلم، تقویت روحیه انتقادپذیری در دانش آموزان شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها و اطلاعات جمع آوری شده نشان داد که: در دانش آموزان ابتدائی منطقه ۱۰ تهران، ارزشیابی توصیفی در سطح بسیار بالایی در مدارس ابتدائی آن منطقه کارائی دارد که اجرای این طرح در بهبود یادگیری دانش آموزان، در تعامل اولیاء دانش آموزان با مسئولین مدرسه، بهبود رفتار دانش آموزان، دشواری کار معلمین، سلامت روحی و روانی دانش آموزان تاثیر مهمی را ایفاد نموده است که بر کیفیت آموزش و اهداف مورد نظر آموزش و پرورش توجه ویژه ای دارد.

Keywords:

ارزشیابی , کارآیی , ارزشیابی توصیفی , آموزش و پرورش