بررسی تاثیر حمایت اجتماعی بر پیشرفت شادکامی در بازنشستگان نیروی ارتش جمهوری اسلامی ایران

مقدمه و هدف:  عوامل مختلفی می توانند در پیشرفت شادکامی بازنشستگان موثر باشند که ازجمله آن ها می توان به حمایت های اجتماعی اشاره نمود. پژوهش حاضر باهدف تبیین رابطه حمایت اجتماعی در پیشرفت شادکامی بازنشستگان صورت پذیرفته است. روش بررسی: پژوهش حاضر نوعی مطالعه توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه بازنشستگان نیروی ارتش جمهوری اسلامی ایران ساکن تهران بوده اند. از این تعداد، ۶۰۰ نفر از بازنشستگان ارتش ساکن تهران بر اساس فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری به صورت غیر تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های شادکامی آکسفورد و حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون چند متغیره و آزمون های همبستگی پیرسون توسط نرم افزار SPSS (نسخه ۲۰) استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون پیرسون، همبستگی معنادار و مثبتی بین حمایت اجتماعی و شادکامی بازگشتگان نشان داد ( P= ۰.۰۰۳). نتایج حاصل از آزمون رگرسیون چندگانه نشان دهنده رابطه معنی داری بین حمایت اجتماعی با شادکامی در بازنشستگان ارتش در شهر تهران بود (P= ۰.۰۳۹). علاوه بر این، ضریب تعیین بین دو متغیر برابر ۱۴۸/۰ (۱۴۸/۰=R۲) به دست آمد که گویای تبیین ۸/۱۴ درصد تغییرات شادکامی در بازنشستگان ارتش به وسیله حمایت اجتماعی است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، حمایت اجتماعی به طور قابل ملاحظه ای با شادکامی در بازنشستگان در ارتباط است. شناخت هرچه بهتر چنین عواملی در قالب مطالعات تجربی می تواند برای تعیین روابط شفاف تر علت و معلولی بین این گونه متغیرها، موثر واقع شود و کمک شایانی به ارتقاء سلامت روان در بین بازنشستگان نماید. علاوه بر این با آگاهی از چنین عواملی که می توانند نقش تعیین کننده ای در بهبود کیفیت زندگی بازنشستگان محترم به همراه داشته باشند.

Keywords:

Retirees , Social support , Happiness , Army , بازنشستگان , حمایت اجتماعی , شادکامی , ارتش