سنتز و شناسایی نانوکامپوزیت های کیتوسان- زئولیت عامل دار شده با زیرکونیوم و کاربرد آن به عنوان یک جاذب جدید برای جذب یون وانادیوم

نانوکامپوزیت کیتوسان-زئولیت با استفاده از زئولیت های طبیعی و سنتزی سنتز شد، سپس به منظور افزایش ظرفیت جذب و بالا بردن گزینش پذیری این نانوکامپوزیت ها برای حذف یون وانادیوم، اصلاح جاذب های سنتز شده با زیرکونیوم مورد بررسی قرار گرفت. جاذب های سنتز شده با روش های شناسایی معمول مانند ایزوترم های جذب-واجذب نیتروژن، پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و اسپکتروسکوپی زیر قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) مورد شناسایی قرار گرفت. آزمایشات مربوط به زمان تماس نشان می دهد که در مدت زمان ۳۰ دقیقه ظرفیت جذب به بیشترین مقدار خود می رسد که این مدت بیانگر سرعت بالای جذب یون وانادیوم بر روی ترکیبات سنتز شده است. هم چنین با افزایش غلظت اولیه یون وانادیوم به دلیل غلبه بر نیروی مقاومت در برابر انتقالات جرم ظرفیت جذب جاذب افزایش می یابد. در pH های اسیدی سطح جاذب دارای بار مثبت است، در نتیجه جذب یون وانادیوم بر روی جاذب های سنتز شده در pH های اسیدی بهبود می یابد. افزایش ظرفیت جذب در pH های اسیدی به دلیل بر همکنش الکترواستاتیکیبین سطح باردار مثبت و گونه های یونیزه شده ی می باشد. هم چنین افزایش دما منجر به کاهش ظرفیت جذب به دلیل افزایش تحرک یون های وانادیوم و کاهش برهمکنش بین مکان های فعال جاذب و یون های وانادیوم می شود. برای تعیین خصوصیات جذبی ایزوترم های جذبی دوبینین رادوشکویچ، لانگمویر و فروندلیچ مورد مطالعه قرار گرفتند که نتایج به دست آمده از آزمایشات تطابق خوبی با ایزوترم جذبی فروندلیچ از خود نشان دادند. سینتیک جذب یون های وانادیوم در جاذیب های سنتز شده از مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم پیروی نمود.

Keywords:

کیتوسان , نانوکامپوزیت , نانولوله های کربنی , زیرکونیوم , وانادیوم