بررسی مولفه های ادبیات پایداری در آثار میرزاآقاخان کرمانی (تعهد ادبی، وطن دوستی، استبدادستیزی)

ادبیات پایداری، بیانگر تاریخ استقامت و رویارویی ملت­ها در حوادث گوناگون تاریخی است. ملت ایران نیز در تاریخ پر فراز و نشیب خود  مراحل گوناگونی را پشت سر گذاشته که  در آثار شاعران و نویسندگان آن  بازتاب یافته­است. یکی از کسانی که در آثارش بن­مایه­ها و مولفه­های پایداری وجود دارد، میرزاآقاخان کرمانی، شاعر، نویسنده و منتقد ادبی اواخر دوره قاجاریه است. هدف این مقاله شناسایی آن مولفه­های در آثار او می­باشد و پرسش اصلی نیز پیرامون آن­ها طرح گردیده است. در فرضیه عنوان شده  مولفه های ادبیات پایداری چون تعهد ادبی، وطن­دوستی و استبدادستیزی در آثار میرزاآقاخان کرمانی قابل شناسایی است. روش جمع­آوری اطلاعات، کتابخانه­ای بوده و از روش تحقیق توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده است. از پژوهش حاضر، این نتیجه به دست آمد که میرزاآقاخان کرمانی به رسالت قلم و وظیفه نویسندگان برای آگاهی­بخشی به مردم معتقد بوده؛ همچنین با بیان وطن­دوستی خود جدا از ایده­های ملی­گرایانه-  در صدد تشویق مردم ایران برای بازیابی هویتی خود و حرکت به سمت توسعه بوده  و مبارزه بی­امانی با استبداد و مظاهر ظلم داشته است.

Keywords:

ادبیات پایداری , میرزاآقاخان کرمانی , ادبیات متعهد , استبدادستیزی , وطن دوستی