پیش بینی اشتیاق تحصیلی براساس خودپنداره تحصیلی و کمک طلبی تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر داراب

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اشتیاق تحصیلی براساس خودپنداره تحصیلی و کمک طلبی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر داراب و به روش توصیفی و از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر داراب به تعداد ۱۰۸۵ نفر بودند ۱۸۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های خودپنداره تحصیلی یس یسن چین (۲۰۰۴)، اشتیاق تحصیلی فریدل و پاریس (۲۰۰۵) و رفتار کمکطلبی قدم پور و سرمد (۱۳۸۲) را کامل کردند. نتایج تحلیل آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون نشان داد که بین خودپنداره تحصیلی (نمره کل و مولفه های آن) و کمک طلبی تحصیلی (نمره کل و مولفه های آن) با اشتیاق تحصیلی، رابطه معناداری وجود دارد و خودپنداره تحصیلی و کمک طلبی تحصیلی می توانند اشتیاق تحصیلی را پیش بینی کنند، بنابراین می توان چنین بیان کرد که خودپنداره تحصیلی و کمک طلبی تحصیلی دو متغیر بسیار مهم در پیش بینی اشتیاق تحصیلی دانش آموزان است که باید مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

اشتیاق تحصیلی , خودپنداره تحصیلی , کمک طلبی تحصیلی