ارزیابی عوامل سازمانی در ایجاد شهرهای هوشمند

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی عوامل سازمانی موثر در ایجاد شهرهای هوشمند می باشد. این پژوهش از منظر هدف، کاربردی و از منظر شیوه جمع آوری اطلاعات، پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را مدیران و کارکنان شهرداری تهران تشکیل داده که ۱۶۰ نفر از آنها به عنوان نمونه به روش تصادفی انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بوده که روایی آن توسط خبرگان و صاحب نظران مورد تایید قرار گرفته است. پایایی پرسشنامه نیز از طریق آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفته است. ضریب پایایی متغیرهای پژوهش بیش از ۷/۰ و پایایی کل ۹۰/۰ به دست آمده است. تحلیل داده های جمع آوری شده بر اساس الگوی معادلات ساختاری انجام گرفته است. یافته های حاصل، تمام فرضیه های پژوهش را تایید می کند. مطابق نتایج بدست آمده عوامل سازمانی شامل مشارکت میان کارکنان و بخش فناوری اطلاعات، حمایت مدیریت، نظارت بر اطلاعات، برنامه ریزی و چشم انداز روشن، منابع و بودجه کافی، تیم/کارکنان/مدیران با کفایت و ماهر در ایجاد شهرهای هوشمند تاثیرگذار بوده و رابطه معناداری دارند.

Keywords:

عوامل سازمانی , شهرهای هوشمند , فناوری اطلاعات