تبیین دیدگاه روحانیون جهت توسعه مساجد ارتقاء دهنده سلامت: یک مطالعه کیفی

اهداف: همه سازمان­های جامعه در نائل شدن افراد به بالاترین سطح سلامت و رفاه سهیم هستند. از این­رو مطالعه حاضر با رویکردی کیفی، به منظور شناخت دیدگاه روحانیون جهت ایجاد مساجد ارتقاء دهنده سلامت انجام شد. روش­کار: این پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوا با شرکت ۱۱ نفر از روحانیون حاضر در مساجد که مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند، طی سال ۱۴۰۰ در شهر همدان انجام شد. برای جمع آوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته با استفاده از راهنمای مصاحبه استفاده شد. همچنین اطلاعات کسب شده از مصاحبه، به روش کیفی با استفاده از نرم افزار MAXQDA نسخه ۱۰ مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس یافته ها مهمترین ویژگی­های شخصیتی روحانیون جهت ایجاد مساجد ارتقاء دهنده سلامت شامل یک طبقه اصلی؛ ارزش­های کلیدی با ۵ زیر طبقه مشارکت اجتماعی، قابل اعتماد بودن، اخلاق دانشگاهی داشتن، وفاداری، استقلال و مهارت های مورد مطالبه آنان جهت ایجاد این مکان حمایتی شامل یک طبقه اصلی؛ توانمندسازی با ۷ زیرطبقه کسب مهارت­های انگیزشی، کسب مهارت ارزش آفرینی، فضیلت اعتدال، ارتقاء مهارت­های ارتباطی، کسب مهارت تسهیل ارتباطات، توانمندسازی ارتقاء سواد سلامت، کسب مهارت روش­های اقناع و متقاعد سازی بود. نتیجه گیری: به طور کلی مساجد ارتقاء دهنده سلامت به عنوان یک محیط حمایتی در جهت ارتقاء سلامتی افراد جامعه محسوب می­گردد. بر این اساس، لازم است از ارزش­های کلیدی مانند داشتن روحیه مشارکت جویی و توانمندسازی روحانیون حاضر در مساجد به عنوان یکی از مهمترین دست اندرکاران این محیط­های حمایتی، جهت ایجاد مساجد ارتقاء دهنده سلامت بهره برد. همچنین می­توان با ایجاد این محیط حمایتی، ارتقاء سطح سلامتی افراد جامعه به ویژه اقشار آسیپ پذیر و کیفیت زندگی آنان را بهبود بخشید.

Keywords:

Health Promotion , Empowerment , Supportive Environment , Welfare , ارتقاء سلامت , توانمندسازی , محیط های حمایتی , رفاه