تعیین رابطه میان اهداف پیشرفت با اضطراب دانشجویان در درس آمار با توجه به نقش واسطه ای درگیری تحصیلی

زمینه و هدف: در پژوهش حاضر رابطه میان اهداف پیشرفت با اضطراب دانشجویان در درس آمار با توجه به نقش واسطه ای درگیری مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از نوع طرح­های رابطه­ ای و به عبارت دقیق­تر طرح همبستگی از نوع الگویابی معادلات ساختاری است روش: از بین دانشجویان سال اول، دوم، سوم و چهارم، به صورت تصادفی دانشجویان سال دوم و چهارم انتخاب شدند که تعداد ۳۲۴ نفر دانشجو پرسشنامه­ های پژوهش حاضر را تکمیل کردند. در نهایت بعد از حذف پرسشنامه­ های ناقص، تعداد ۳۱۲ پرسشنامه تحلیل شد. در تحقیق حاضر به منظور گردآوری داده ­ها، از مقیاس اهداف پیشرفت میدلتن و میگلی (۱۹۹۷)، مقیاس درگیری تحصیلی پینتریچ و دی­گروت (۱۹۹۴) و مقیاس اضطراب آمار کرویس و همکاران (۱۹۸۵) به عنوان ابزار پژوهش استفاده گردید. در پژوهش حاضر برای ثبت داده­ها و تحلیل اولیه از نرم­افزار SPSS۱۹، و جهت تحلیل داده ­ها از نرم افزار AMOS استفاده گردید و برای تمام فرضیه­ ها سطح معنی­ داری ۰۵/۰ >p  در نظر گرفته شد. یافته ها: مدل برازش شده پیش بینی اضطراب آمار را نشان می دهد. اعداد روی مسیرها پارامترهای استاندارد شده­اند. تمامی  مسیرها در سطح ۰۰۱/۰ معنادار هستند. از بین متغیرهای برونزا (اهداف تبحری، اهداف عملکردی و اهداف اجتنابی)، متغیر اهداف تبحری بیشترین اثر مستقیم بر اضطراب آمار دارد. نتیجه گیری: یافته های این تحقیق حاکی از آن بود که اهداف پیشرفت اثر مستقیم معنی­ داری بر اضطراب آمار دارد، که اثر اهداف تبحری و اهداف عملکردی بر اضطراب آمار، منفی و اثر اهداف اجتنابی بر اضطراب آمار، مثبت بود

Keywords:

Achievement goals , students' anxiety , statistics course and academic engagement , اهداف پیشرفت , اضطراب دانشجویان , درس آمار و درگیری تحصیلی