واکاوی مدل ترمودینامیکی اثر نمک در جذب پروتئین بر بستر آبگریز در فرآیندکروماتوگرافی بر همکنش آبگریز

کروماتوگرافی برهمکنش آبگریز روشی قدرتمند برای جداسازی و خالص سازی درشت مولکول ها می باشد. در حالت کلیآبگریزی به صورت نیروی دافعه بین مولکول غیرقطبی و محیط قطبی مانند متانول، آب و سایر محیط های قطبی تعریف -می شود. زمانی که دو مولکول غیرقطبی در یک حلال قطبی قرار می گیرند این دومولکول غیرقطبی حداقل سطح را درمعرض تماس با محیط قطبی قرار می دهد. این فرآیند همراه با تماس دو مولکول غیرقطبی باهم می باشد و به عنوانبرهمکنش آبگریز شناخته می شود. از این فرآیند در نگهداری و جداسازی پروتئین ها استفاده می شود. برهمکنش آبگریزبه عنوان رایج های بیولوژیکی شناخته شده است. این فرآیند همچنین به ترین برهمکنش ماکرومولکول ها در سیستمعنوان نیرو محرکه بسیاری از برهمکنش های فیزیک شیمیایی و بیولوژیکی شناخته شده است. ازجمله عوامل تاثیرگذارروی فرآیند کروماتوگرافی برهمکنش آبگریز، میتوان به دما و نمک اشاره کرد که عامل نمک، عامل تاثیرگذار و مهمترینسبت به دما به شمار می آید. با توجه به پارامترهای مدل و مقایسه با داده های تجربی و میزان خطای به دست آمده،می توان گفت با اعمال اکتیویته به جای غلظت توانایی مدل در پیش بینی شرایط سیستم های مورد نظر بالاتر رفته است.حضور همزمان ترم های اکتیویته پروتیئن و نمک سبب بالا رفتن دقت مدل می شود اما با توجه به نتایج به دست آمدهمی توان گفت تاثیر اکتیویته پروتئین بیش از اکتیویته نمک است.برای مقایسه بهتر نتایج و میزان کارایی مدل، از میزانخطای مطلق استفاده شده است.

Keywords:

مهندسی شیمی , اثر غلظت پروتئین , مدل سازی ترمودینامیکی , کروماتوگرافی