اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح mRNA پیزو- ۱ بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در رت هایدیابتی

پیزو- ۱ یک کانال کاتیونی حساس به نیروی مکانیکی است که با بروز چاقی و اختلالات همراه با آن از قبیل مقاومت به انسولینارتباط دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر شش هفته تمرینات تناوبی شدید HIIT بر سطوح mRNA پیزو- ۱ بافت چربی وشاخص مقاومت به انسولین HOMA-IR در رت های دیابتی شده با رژیم غذایی پرچرب و تزریق استرپتوزوتوسین بود. بدین منظور، ۲۰ سر رت نر نژاد ویستار۱۰-۱۲ هفته و با وزن ۱۳/۷۶±۳۷۰/۲۵ گرم) انتخاب و پس از القای دیابت نوع دو، به شیوه تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. رتهای دیابتی در گروه تجربی در شش هفته تمرینات تناوبی شدید دویدن رویتردمیل با تکرارهای ۴۰ ثانیه ای با ۲ ثانیه استراحت فعال بین هر تکرار، ۳۰ دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته شرکت کردند.همه رت ها ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شده و شاخصه ای مورد بررسی با استفاده از روش آزمایشگاهی مناسب مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و زوجی در سطح معنی داری کمتر از ۰/۰۵ انجام شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد اجرای شش هفته HIIT ضمن افزایش معنی دار mRNA پیزو- ۱ بافت چربی P=۰/۰۰۴ با کاهشی معنیدار در سطوح سرمی انسولین P=۰/۰۰۰، گلوکز ناشتای خون P=۰/۰۰۰، HOMA-IR و P=۰/۰۰۰ و وزن بدن P=۰/۰۲۸ در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل همراه بود. علاوه بر این، اجرای شش هفته تمرینات تناوبی شدید با کاهش معنیدار وزن بدن در گروه تجربی در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون همراه بوده است P=۰/۰۰۰ در مجموع، چنین به نظر می رسد اجرای شش هفته HIIT ضمن بهبود ترکیب بدن، ممکن است به واسطه افزایش سطوح پیزو- ۱ در بهبود مقاومت به انسولیننقش داشته باشد

Keywords:

پیزو- ۱ , تمرینات تناوبی شدید , دیابت , چاقی , مقاومت به انسولین