تجربه زیسته فرزندان دیپلمات های وزارت امور خارجه ایران از زندگی در کشورهای مختلف-پژوهش کیفی پدیدارشناسی

در این پژوهش تجربه زیسته فرزندان دیپلمات های وزارت امور خارجه ایران از زندگی در کشورهای مختلف به شیوه پدیدارشناسی تفسیری و از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۸ نمونه ای که به صورت هدفمند و غیرتصادفی از جامعه فرزندان دیپلمات های وزارت امور خارجه ایران انتخاب شده بودند مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. معیارهای انتخاب شرکت کنندگان عبارت بودند از: داشتن حداقل ۳ سال تجربه زندگی در کشوری غیر از ایران، داشتن سن ۲۰ تا ۳۰ سال، و سپری شدن حداقل ۲ سال از آخرین تجربه زندگی در خارج از ایران. تعداد نمونه ها بر اساس قانون اشباع و به مرور در طی انجام مصاحبه ها مشخص شد. در مجموع ۴۳۳ دقیقه مصاحبه عمیق انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش دیکلمن استفاده شد. بر این اساس، بعد از پیاده سازی متن هر مصاحبه، کدگذاری باز و محوری روی آن انجام گرفته و سپس مصاحبه بعدی انجام شد. حاصل این کدگذاریها در مجموع استخراج ۴۲۸ کد باز است که به ۹۹ کد محوری تبدیل شدند. مقایسه کدهای محوری به دست آمده از مجموع مصاحبه ها به مفاهیم کلی تر و انتزاعی تری منتج شد که با عنوان مقولات (کدهای انتخابی) مشخص شده اند و شامل ۲۱ مقوله کلی می باشد. در نهایت با دسته بندی مقولات، ۵ طبقه (مضمون) عمده به دست آمد که عبارتند از: عوامل اجتماعی، عوامل درون فردی، آموزش و پرورش، خانواده، و روابط میان فردی. جهت استحکام نتایج تحقیق، بر اساس شیوه لینکلن و گوبا، از دو معیار اطمینان پذیری و باورپذیری استفاده شد و اعتباربخشی نتایج با ارجاع به هر نمونه و پرسش درباره یافته ها انجام گرفت.

Keywords:

پدیدارشناسی تفسیری , تجربه زیسته , زندگی دیپلماتیک , سبک زندگی