پیامدهای به کارگیری مدل انعطاف پذیری و چابکی منابع انسانی در سازمان بنادر و دریانوردی جمهوری اسلامی ایران

پژوهش حاضر با هدف بکارگیری مدل انعطاف پذیری و چابکی منابع انسانی در سازمان بنادر و دریانوردی جمهوری اسلامی ایران انجام شده است. نوع پژوهش از نظر هدف، توسعه ای و از لحاظ نتیجه، کاربردی است و از لحاظ نوع داده ها کیفی و کمی است. جامعه آماری تحقیق شامل شامل کلیه کارکنان سازمان بنادر و دریانوردی ایران با مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد و دکتری به تعداد ۱۴۰۴ نفر بودند که با توجه به فرمول کوکران، حجم نمونه ۳۰۲ نفر تعیین شد و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. روش تحلیل داده ها مدلسازی معادلات ساختاری، جهت اعتبارسنجی مدل بود. یافته های پژوهش موید معنی داری ارتباط بین شاخص ها و مولفه های مدل می باشد که این روابط در سطح آلفای ۰.۰۵ معنیدار است. نتایج این تحقیق میتواند برای بهبود چابکسازی منابع انسانی و پیامدهای آن در سازمان بنادر و دریانوردی ایران مفید بوده و زمینه مناسبی برای تحقیقات دیگر فراهم نماید. شایان ذکر است که این پژوهش از لحاظ هدف استفاده از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ گردآوری اطلاعات توصیفی-پیمایشی و از نوع مطالعات اسنادی و میدانی می باشد.

Keywords:

چابک سازی , انعطاف پذیری , چابک سازی منابع انسانی , سازمان بنادر و دریانوردی ایران