ارزیابی حقوقی روابط کارفرما و کارگری در میان پیمانکاران شهرداری کلانشهر شیراز

رابطه کارگری وکارفرمائی (با پیمانکاران شهرداری) که به موجب آن کارگر نیروی بدنی یا فکری خود را دربرابر دریافت مزد در اختیار پیمانکار می گذارد و می پذیرد که زیر نظر و به دستور او کار کند هرچند از جهاتی باقراردادهای معوض بی شباهت نیست اما با آنها تفاوتهای بسیار دارد. وجود قوانین امری و ضرورت رعایت آنها ازسوی طرفین قرارداد سبب شده است تا نقش قرارداد کار, به عنوان قرارداد. کاهش یابد» از این رو برخی ترجیحمی دهند به جای قرارداد کار از عنوان رابطه کار استفاده کنند. در بحث کنونی این نکات مورد توجه نیست آنچهدر نوشته حاضر مورد بررسی قرار می گیرد آثار متفاوتی است که تغییر وضعیت یکی از دو طرف یعنی کارگر وکارفرما (پیمانکار) بر قرارداد و رابطه کار می گذارد. روشن است که هرگاه کارگر بمیرد و یا ازکار افتاده شود (از کارفتادگی کلی) قرارداد کار پیان می پذیرد و رابطه دو طرف قطع می شود. روابط جدید کاری نیز رابطه ای جداگانهو تازه به شمار می آید و سابقه خدمت کارگر متوفی برای فرزندش ایجاد حقی نمی نماید. زیرا تعهد کارگر جنبهشخصی دارد و کار هر انسان جزتی از خود اوست. اما هنگامی که تغییری در وضع کارفرما پدید آید آیا باز هم میتوان گفت که در همه این موارد رابطه کارگری و کارفرماتی پایان می پذیرد و کارفرمای جدید در برابر کارگرانمسئولیتی ندارد؟ یا به عکس باید پذیرفت که رابطه کارگری و کارفرمائی می تواند استموار داشته باشد و کسانیکه جانشین کارفرمای پیشین می شوند (ورات, انتقال گیرندگان, نهاد یا موسسه ای که کارخانه یا واحد تولیدی باخدماتی مصادره شده یا ملی شده را در اختیار می گیرد) در برابرکارگران مسئولند؟ در فرض اخیر پرسش دیگریپیش می آید: حدود مسئولیت آنان چه اندازه است؟ پاسخ این پرسشها بر حسب آنکه از چه زاویه ای به رابطهکارگر وکارفرما بنگیریم متفاوت خواهد بود اما پیش از آنکه نظریه های مختلف در این باره بررسی شود لازم استحقوق کشورمان (پیش از تصویب قانون جدید) بررسی شود که در این زمینه چه حکمی مقرر دارد؟ در اینپژوهش به ارزیابی حقوقی روابط پیمانکاران شهرداری (کارفرما) و کارگر شهرداری کلانشهر شیراز پرداخته شده ونتایج در قالب جداول و نمودارهای مختلفی ارائه شده است.

Keywords:

ارزیابی حقوقی , رابطه پیمانکار و کارگر , قوانین امری , پیمانکاران شهرداری کلانشهر شیراز