بررسی ضرورت وجود رابطه سببیت در تحقق مسئولیت مدنی

با وجود اینکه درزمینه مسئولیت مدنی هدف جبران خسارت و رفع ضرر از زیان دیده است اما در حقوق ایران تقصیر مبنای اصلی این نوع مسئولیت می باشد. تقسیم بندی های گوناگونی توسط حقوقدانان برای تقصیر ایجاد گردیده که هر یک از آنها دارای اهمیت فراوان و آثار علمی زیادی است. تقصیر براساس عنصر معنوی به تقصیر عمدی و غیرعمدی، تقسیم می شود. تقصیر عمدی می تواند اساس آثار و احکامی در عمل قرار گیرد که هیچ ذوق سلیمی نمی تواند آن را انکار کند. از مهمترین اثرات تقصیر ع مدی، تاثیر بر رابطه سببیت می باشد. رابطه سببیت رکن اساسی و عنصر حیاتی مسئولیت مدنی است.یعنی باید بین ضرر وارده و تقصیر عرفا رابطه ای وجود داشته باشد.به نحوی که اگر آن تقصیر (فعل و ترک فعل) نیم بود قطعا ضرری حاصل نمی شد.

Keywords:

مسئولیت مدنی , فرد زیان دیده , حقوق اسلام , رابطه سببیت , کشورهای کامن لا