بررسی شخصیت و شخصیت پردازی در داستان «قلب زیبای بابور» جمشید خانیان
Publish place: The second national conference on literary comparison (comparative literature) of Persian, Arabic and English
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 147
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
COLITCONF02_049
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1402
Abstract:
شخصیت: یکی از عناصر مهم داستان است؛ عنصری با ویژگی های اخلاقی و آگاهانه پیش شناخته که در انواع داستان و نمایشنامه حضور دارد؛ پایه و اساس داستان است .با این وصف «شخصیت پردازی» از مولفه های اصلی و یکی از فنون مهم و قابل توجه در داستان نویسی است که توانایی و خلاقیت نویسنده را نشان می دهد. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی، به بررسی عنصر «شخصیت» و انواع آن از لحاظ ماهیت، میزان نقش داستانی، تحول پذیری، گستردگی و نوع کاربرد، در رمان «قلب زیبای بابور» جمشید خانیان پرداخته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که شخصیت های داستان «قلب زیبای بابور» از نظر کاربردی متنوعند؛ چنانکه شخصیت های جامع در کنار شخصیت های ساد ه دیده می شوند ولی از نظر تحول پذیری، شخصیت های این داستان (بجز دو شخصیت)، همه ایستا هستند. دقت نظر در توصیف دقیق برخی شخصیت ها در بعد ظاهری و روانی از تفوق های هنری در روایت قلب زیبای بابوراست.
Keywords:
Authors
فاطمه صادقی نقدعلی علیا
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
ملیحه غفاری
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران