ارزیابی وضعیت سیستم مدیریت HSEE و مهندسی تاب آوری صنعت سیمان

مقدمه: با توجه به اینکه در صنعت سیمان سالانه حوادث جبران ناپذیر، بیماری های شغلی و آسیب به محیط زیست رخ می دهد بنابراین برای حداقل رساندن خطرات، توجه به سلامت کارکنان و حفظ محیط زیست این پژوهش با هدف "بررسی وضعیت سیستم مدیریت HSEE و مهندسی تاب آوری در صنعت سیمان" انجام شد. روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی و تحلیلی با مشارکت ۱۸۲ نفر از ۳۱۰ نفر کارکنان کارخانه یکی از صنایع سیمان ایران در سال ۱۴۰۰ انجام گرفت که با توجه به فرمول کوکران محاسبه و بر طبق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای این منظور، پرسشنامه های مهندسی تاب آوری، پرسشنامه HSEE با توجه به مرور مطالعات و نظرات متخصصان بازنگری و بومی سازی شد. سپس وضعیت سیستم مدیریت HSEE و مهندسی تاب آوری بررسی شد. کلیه تجزیه وتحلیل ها به روش t تک نمونه ای توسط نرم افزار spss نسخه ۱۸ انجام گرفت. یافته ها: یافته­های این پژوهش حاکی از آن است که میانگین ابعاد مهندسی تاب آوری و ابعاد سیستم مدیریت HSEE پایین تر از نمره معیار هستند. همچنین فرهنگ گزارش دهی بیشترین میانگین (۷۲/۴) بین ابعاد مهندسی تاب آوری و محیط­زیست بیشترین میانگین (۷۶/۴) بین ابعاد سیستم مدیریت HSEE دارد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد با بررسی وضعیت مهندسی تاب آوری و سیستم مدیریت HSEE می­توان به بهبود و ارتقاء عملکرد سیستم مدیریت HSE با استفاده از مفهوم مهندسی تاب آوری کمک کرد و با برنامه ریزی مناسب شاخص های مهندسی تاب آوری بهبود تا عملکرد سیستم مدیریت HSE تقویت یابد و در جهت بهبود سطح تاب آوری باید بیشترین تلاش در تغییر تفکر مدیریت ارشد، به منظور بها دادن به موضوعات HSE و پذیرش آن به عنوان یک ارزش در سازمان، به کار گرفته شود.

Keywords:

HSE Management , Safety , Environment , Ergonomics , Resilience Engineering , Cement Industry , مدیریت HSE , ایمنی , محیط زیست , ارگونومی , مهندسی تاب آوری , صنعت سیمان