تاثیر ده هفته تمرین در آب با تاکید بر تمرینات ثبات مرکزی، بر تعادل و برخی عملکردهای حرکتی والیبالیست های زن با اسپرین مزمن مچ پا

مقدمه و هدف: اسپرین مچ پا از آسیب­ های شایع، در بازی والیبال است. هدف تحقیق حاضر، تاثیر ده هفته تمرین در آب با تاکید بر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ، عملکرد حرکتی و جسمانی والیبالیست ­های زن با اسپرین مزمن مچ پا بود.مواد و روش ها: تعداد ۶۰ نفر از زنان والیبالیست دارای اسپرین مچ پا با استفاده از نمونه در دسترس در این تحقیق شرکت کردند که در دو گروه آزمایش (۳۰ نفر) و شاهد (۳۰ نفر) قرار گرفتند. آزمودنی­ های گروه آزمایش به مدت ده هفته، هر هفته چهار جلسه ۶۰ دقیقه ­ای به انجام فعالیت در آب پرداختند، در حالی که گروه شاهد در این مدت هیچ فعالیت­ بدنی موثری را تجربه نکردند. برای ارزیابی تعادل از دستگاه تعادلی بایودکس و برای ارزیابی عملکرد جسمانی از تست عملکرد هوازی (آزمون پله)، تست عملکرد چابکی (زمان آزمون دوی ۹×۴ )، تست عملکرد استقامت عضلانی (نمره آزمون دراز و نشست پا جمع)، پرش عمودی سارجنت و آزمون پله سه دقیقه استفاده شد و میزان درد شرکت ­کنندگان بر اساس شاخص دیداری سنجش درد اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز کوواریانس در سطح ۰.۰۵>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته­ ها: در این مطالعه اختلاف معنی ­داری در نمرات تعادل و میزان درد و برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی گروه تجربی نسبت به پیش از دوره تمرینی یافت شد (۰.۰۵>P)، در حالی که در گروه شاهد تغییر معنی­ داری مشاهده نشد (۰.۰۵تعادل گروه تجربی پس از ده هفته ورزش درمانی در آب افزایش معنی­ داری نشان داد (۰.۰۵>P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می­ رسد تمرینات ثبات­ دهنده در آب باعث بهبود عملکرد جسمانی و کاهش شدت درد افراد مبتلا به اسپرین مچ پا می شود.

Keywords:

اسپرین مچ پا , تمرینات ثبات مرکزی , تعادل , عملکردهای حرکتی