نقش پلتفرم های تجارت الکترونیک در بهبود فرآیندهای زنجیره تامین با رویکرد ساختار ارزش آفرینی

این مقاله با اتخاذ نگاه تحلیلی مبتنی بر مولفه فرایندی، یک فرایند کسب و کار الکترونیک را به سه مولفه فنی، رابطه ای، و تجاری تقسیم می کند. در ادامه مقاله، مولفان با استناد به نظریه هماهنگ سازی منابع، دو اقدام مدیریتی شامل ساختاردهی به منابع، و اهرم کردن قابلیت ها، در حین بهره برداری از مولفه های فرایند کسب و کارالکترونیکی را مورد توجه قرار می دهند. مولفان در صدد تشریح این واقعیت هستند که این سه مولفه چگونه در کنار یکدیگر عمل می کنند، و سطح رقابت پذیری عملیات زنجیره تامین را افزایش می دهند؟ این پژوهش تجربی، دو دستاورد جالب توجه را راجع به مکانیزم های ارزش آفرینی به ارمغان آورده است. در وهله نخست، سه اثر پورتفولیویی اساسی، منتهی به افزایش انعطاف پذیری معماری پلتفرم، و مشارکت شرکا، به منظور ارتقای قابلیت های عملیاتی کسب و کار الکترونیکی(EBOC) ، در سه فرایند اصلی کسب و کار الکترونیک، شناسایی شده اند. ثانیا، به اثر تحول گرایانه قابلیت های عملیاتی کسب و کار الکترونیک، در فرایندهای مختلف کسب و کار الکترونیک، جهت نائل شدن به عملکرد رقابتی مطلوب اشاره می شود. مفاهیم پورتفولیوی مولفه های فرایند کسب و کار الکترونیک، و مکانیزم های تحول، حاوی دلالت های نظری و کاربردی، برای توسعه موفقیت آمیز پلتفرم های دیجیتال زنجیره تامین هستند.

Keywords:

پلتفرم های تجارت الکترونیک , ارزش تجاری فناوری اطلاعات , قابلیت های عملیاتی کسب و کار الکترونیک , زنجیره تامین دیجیتال , هماهنگ سازی منابع