بررسی رابطه توانمندسازی نیروی انسانی با عملکرد کارکنان

توانمندسازی کارکنان یکی از تکنیکهای موثر برای افزایش بهره وری کارکنان و استفاده بهینه از ظرفیت و تواناییهای فردی و گروهی آنها در راستای اهداف سازمانی است. نیروی انسانی توانمند، سازمان توانمند را بوجود میآورد و سازمان توانمند محیطی است که کارکنان در گروه های مختلف، در انجام فعالیتها با یکدیگر همکاری میکنند . از عوامل مهم بقا و حیات سازمانها، کیفیت و توانمندی نیروی انسانی است که اهمیت آن به مراتب فراتر از فناوریهای جدید، منابع مالی و مادی است. در این راستا نقش نیروی انسانی کارآمد، توانا و دانا در تحقق اهداف سازمانی امری غیر قابل انکار میباشد. هدف این تحقیق بررسی رابطه توانمندسازی منابع انسانی و تاثیر آن بر عملکرد کارکنان است. برای انجام این کار از جامعه آماری ۱۵۷ نفری تعداد ۱۱۹ نفر نمونه بر اساس جدول مورگان از کارکنان شرکت مهندسی راه و ابنیه بزرگراه برای تایید یا رد فرضیه های تحقیق و مولفه های تاثیر آموزش شغلی، تفویض اختیار، انگیزه های فردی و نگرش شغلی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردیده که از روایی محتوا و پایایی مناسب برخوردار میباشد. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بوده که از طریق آن و تجزیه تحلیل داده ها ، آموزش شغلی، انگیزه های فردی، تفویض اختیار، نگرش شغلی مورد تایید قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان میدهد که متغیر انگیزه های فردی موثرترین عامل برافزایش عملکرد کارکنان میباشد. به عبارت دیگر هر سازمانی که بتواند از نظر روحی و انگیزشی کارکنان خود را حمایت و در جهت ارتقای آن باشد ، سریعتر و با اطمینان خاطر بیشتر به اهداف سازمانی خود میرسد .

Keywords:

توانمندی , عملکرد , اثر بخشی , کارکنان , مدیریت