تاثیر فناوری های دیجیتال بر اضطراب و یادگیری دانش آموزان از طریق میانجی هوش هیجانی

امروزه استفاده از فناوری های دیجیتال به عنوان ابزاری در پشتیبانی از فرایند یادگیری به امری متداول و مرسوم تبدیل شده است . اما درعین حال و به باور بسیاری از نظریه پردازان و کنش گران حوزه آموزش و رسانه ، استفاده از آن با چالش هایی همراه است که مهمترین آنها اضطراب کاربران در حین استفاده از فناوری است . این مساله برای دانش آموزان در سنین پایین با مخاطرات بیشتری نیز همراه است . ماهیت روانشناسانه فناوری و یادگیری سبب شده است تا نظر محققان در ساهای اخیر بر نقش هوش هیجانی به مثابه ابزاری برای کنترل اضطراب در فرایند یادگیری جلب شود. هوش هیجانی به عنوان واسطه ای در فرایند استفاده از فناوری های دیجیتال پشتیبان یادگیری می توانند ضمن افزایش تاثیر یادگیری و مهارت های جمعی ، تنش ها و چالش های اضطراب کارکردی و اضطراب اجتنابی را نیز کاهش دهد. بر این اساس ، تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر نقش هوش هیجانی در رابطه بین استفاده از فناوری های پشتیبان بر یادگیری و اضطراب انجام گرفته است . نوع تحقیق توصیفی - همبستگی و جمع آوری داده ها به صورت تصادفی ساده در نمونه آماری ۲۸ نفر از دانش آموزان مدرسه ماژان از توابع خوسف دراستان خراسان جنوبی و ابزار کار پرسشنامه بوده است . یافته های تحقیق نشان داد که هوش هیجانی بین فناوری های پشتیبان یادگیری با اضطراب، نقش میانجی ایفا کند. مقدار ضریب تعیین R۲ نشان داد که حدود ۴۵ درصد تغییرات در اضطراب توسط تغییرات در متغیرهای مستقل تبیین شده است . تحلیل ارتباط بین لذت از ابعاد هیجانان مثبت با اضطراب که رابطه ای معکوس و معنادار است ؛ نشان می دهد رابطه ی حمایت عاطفی با لذت و رغبت در انجام امور محوله با ناامیدی رابطه ی منفی دارد. هم چنین کاربردی سازی اطلاعات، مهارت های فناورانه را تقویت کرده، استراتژی های یادگیری را تقویت نموده و در نهایت به بهبود دیگر مهارت ها نیز منجر می شود.

Keywords:

فناوری های دیجیتال , اضطراب , یادگیری دانش آموزان , هوش هیجانی , کاربردی سازی اطلاعات