مقایسه عملکرد بالگردهای یک روتور اصلی با روتورگردهای شبه بالگرد در فاز کروز

هدف از این مقاله مدل سازی ر یاضی و مقا یسه عملکرد بالگردهای یک روتور اصلی با روتورگردهای شبه بالگرد (بالگرد مرکب) در فاز کروز است. منظور از بالگرد مرکب، بالگردی است که عملکرد روتور اصلی با افزودن بال یا سیستم پیشران کمکی (یا هر دو) پشتیبانی می شود. در اینجا متدلوژی مقایسه شامل؛ مدل سازی پیشرفته بالگردهای متعارف (بدون بال) و بالگرد مرکب با کمتر ین فرضیات ساده کننده، حل عددی معادلات تریم و نهایتا تحلیل عملکرد بالگردها در پرواز کروز است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که در سرعت های کروز متوسط، افزودن بال موجب کاهش بار روتور اصلی در تامین لیفت، کاهش ۴ درصدی توان مورد نیاز، افزایش ۳.۸۵ % نسبت لیفت به درگ، افزایش ۳.۸۱ % مداومت و افزایش ۳.۴۶ % شعاع عملیاتی روتورگرد خواهد شد.