بررسی تجربی رفتار مکانیکی اتصال تک لبه ای مرکب دوچسبی تحت بار محوری و تحلیل عددی به روش المانهای چسبناک در لوله های کامپوزیتی

تلاش برای به دست آوردن اتصالات با مقاومت برشی بالا منجر به استفاده از چسب های با مدول الاستیسیته بالا شده است . در این تحقیق ، استحکام اتصالات چسبی لوله ای کامپوزیتی تک لبه در دو حالت مختلف تک چسبی و دو چسبی ترکیبی در ناحیه اتصال به صورت تجربی و عددی بررسی شده است . استفاده از دو نوع چسب با خواص مکانیکی متفاوت به تغییر رفتار ناحیه اتصال منجر شده است . ترتیب استفاده از چسب ها بر مقدار بیشینه نیروی قابل تحمل و جابجایی بیشینه اتصال تا نقطه گسیختگی در اتصال، تاثیر بالایی داشته است . بر اساس نتایج استخراج شده به روش تجربی ، مشاهده شده است که در یک وضعیت اتصال دو چسبی ۶۴ درصد افزایش استحکام اتصال و در وضعیت معکوس آن ۳۳ درصد افزایش استحکام اتصال نسبت به اتصال مشابه تک چسبی نتیجه شده است . همچنین نتایج روش عددی و شبیه سازی المان محدود به روش ناحیه چسبناک، چگونگی توضیح تنش و آغاز گسیختگی در نایحه اتصال را برای کلیه حالات چیدمان چسب ها، گزارش شده است . نتایج شبیه سازی اجزا محدود نشان می دهد که چیدمان چسب ها به علت خواص مکانیکی متفاوت بین آنها، در مرزهای انتهایی اتصالات رفتار تنش و کرنشی مختلف دارند.

Keywords:

اتصال دوچسبی , کامپوزیت -کامپوزیت , المان چسبناک , آزمون کشش .