تاثیر آموزش مجازی و حضوری بر پیشرفت مهارت های نوشتاری دانش آموزان

امروزه آموزش از طریق فضای مجازی در کنار آموزش حضوری و سنتی در مدارس، در حال تبدیل شدن به رویکردی نوین در پیشرفت مهارت های یادگیری دانش آموزان است که در این راستا می توان به آموزش مجازی با دیدگاه تخصصی تری اشاره نمود. در دوره کرونا و دوره ی پساکرونا آموزش مجازی در کنار آموزش حضوری، نقشی اساسی و مکملی را ایفا کرده است و یکی از ارکان های آموزشی در سیستم آموزش و پرورش محسوب می شود. آموزش مجازی با امکانات و جذابیت هایی که دارد، یادگیری را غنی تر و آموزش را آسان و پر بازده می کند. بر همین اساس، امروزه آموزش مجازی یکی از امکاناتی است که به خاطر داشتن قابلیت های بی پایان در تحقق اهداف آموزشی یادگیری، می تواند توسط معلمان و دانش آموزان به کار گرفته شود. این در حالی است که این آموزش مجازی نسبت به آموزش حضوری دارای اثرات متفاوتی بر سطح یادگیری و مهارت دانش آموزان است. برهمین اساس، مطالعه ی حاضر به بررسی تاثیر آموزش مجازی و حضوری بر پیشرفت مهارت های نوشتاری دانش آموزان در میان ۳۸۴ نفر از معلمان مقاطع مختلف تحصیلی و دانش آموزان با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی و رگرسیون پرداخته است. در این راستا نتایج بدست آمده نشان داده است که آموزش مجازی، تاثیری مثبت و معنادار بر پیشرفت مهارت های نوشتاری دانش آموزان داشته است؛ در حالی که آموزش حضوری، بر این نوع پیشرفت دارای تاثیری ضعیف بوده و در برخی موارد اثر معکوس داشته است.

Keywords:

آموزش , مجازی , حضوری , مهارت نوشتاری