اثربخشی قصه گویی در هوش هیجانی و کاهش علائم پرخاشگری در دانش آموزان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی قصه گویی بر هوش هیجانی و کاهش علائم پرخاشگری دانش آموزان ابتدایی بود. این پژوهش، از لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر ابهر در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ که از بین آنها تعداد ۳۰ دانش آموز و از این تعداد با گمارش تصادفی ۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل روش قصه درمانی مورنو(۲۰۰۷)، پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ (۱۹۹۰)و پرسشنامه پرخاشگری باس و پری(۱۹۹۷)بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره در نرم افزار spss ۲۴ استفاده شد و نتایج نشان داد قصه گویی بر هوش هیجانی و کاهش علائم پرخاشگری دانش آموزان ابتدایی تاثیر دارد(۰۵/۰>P)، و نتایج حاکی از این است که از آنجاییکه آموزش قصه گویی می تواند بر دانش آموزان ابتدایی اثرگذار باشد با آموزش قصه گویی به والدین در ارتقاء سطح هوش هیجانی و کاهش علائم پرخاشگری این دانش آموزان گام برداشت.

Keywords:

قصه گویی , هوش هیجانی , پرخاشگری , دانش آموزان ابتدایی