تاثیر بازی درمانی بر خود کنترلی دانش آموزان

هدف این مطالعه بررسی تاثیر بازی درمانی بر خود کنترلی دانش آموزان پسر دوره ی اول ابتدایی بود. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه ی آماری در این پژوهش شامل تمام دانش آموزان پسر دوره ی اول ابتدایی شهر دهدشت در سال ۱۴۰۱-۰۲ می باشد . از این میان نمونه ای ۴۰ نفره، با روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه خود کنترلی ویلکاکسون بود. برای اجرای برنامه بازی درمانی نیز از پروتکل بازی درمانی زینلی دهرجبی و عاشوری (۱۴۰۰)، استفاده شده است. کلیه متغیرهای تحقیق و رابطه میان آنها و امتیازات حاصله در نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۳ و با روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل کوواریانس) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که بازیدرمانی به میزان چشمگیری خودکنترلی دانش آموزان را بهبود بخشید. همچنین یافته های تحقیق نشان داد متغیر بازی در مانی بر تمامی مولفه های خودکنترلی تاثیر معناداری داشته است.

Keywords:

تاثیر , بازی درمانی , خود کنترلی , دانش آموزان , دهدشت