امکانسنجی توسعه اکوتوریسم مناطق حفاظت شده و اثرات آن در توسعه پایدار روستایی (موردپژوهی : روستاهای برجوئی و کلاموئی شهرستان خانمیرزا)

اکوتوریسم به عنوان شاخه ای از توریسم در کشورهای مختلف جهان به سرعت روبه گسترش و فراگیری چشمگیری است . در این میان، توجه به گردشگری در مناطق حفاظت شده از اهمیت خاصی برخوردار است . گردشگری در این مناطق ضمن کمک به ابعاد بومشناختی ، حفاظتی ، تنوع زیستی و به طورکلی ابعاد مسئولانه آن در این مناطق ، موجبات رشد و توسعه اقتصادی جوامع محلی ساکن در آنها نیز می گردد. منطقه حفاظت شده سبزکوه با دارابودن مساحتی بالغ بر ۵۴۲۰۰ کیلومتر مربع و برخورداری از تنوع زیستی گیاهی و جانوری سرشار در جنوب استان چهارمحال و بختیاری و میراثی مشترک در بین ۵ شهرستان واقع در درون و پیرامون آن می باشد. در این پژوهش که به روش کیفی و با هدف بررسی ارتباط بین اکوتوریسم در مناطق حفاظت شده و توسعه پایدار روستایی به انجام رسیده است ، از روش مروری-اسنادی(کتابخانه ای) و میدانیدر گردآوری اطلاعات بهره گرفته شده است . در روش کیفی نیز با استفاده از رویکرد ارزیابی مشارکتی روستایی ،(جلسات کانونی و مصاحبه نیمه ساختاریافته )، نظرات ذینفعان و دست اندرکاران موضوع گردآوری و تدوین شده و در نهایت به تجزیه و تحلیل یافته های حاصل از نظرات جامعه محلی در رویکرد مورد اشاره پرداخته شده است . از اهم نتایج این پژوهش می توان به مواردی از جمله : لزوم تغییر رویکردهای درآمدی روستائیان، الزام در ایجاد پروتکل ها و یا رعایت پروتکل های موجود در اکوتوریسم مناطق حفاظت شده، نیازمندی جوامع محلی به توانمندسازی و آشناسازی با منافع اکوتوریسم مناطق حفاظت شده به عنوان زمینه جدید توسعه پایدار روستایی و همچنین لزوم حمایت دولت و سرمایه گذاری بخش خصوصی در ترویج و گسترش اکوتوریسم مناطق حفاظت شده در راستای تحقق توسعه پایدار روستایی اشاره نمود.

Keywords:

اکوتوریسم , مناطق حفاظت شده , توسعه , توسعه پایدار , شهرستان خانمیرزا.